Leonida Obrycka - z domu Cwalina, córka Stanisława i Teofili z domu Toczko - urodziła się w 1869 roku we wsi Bagienice , w parafii Przytuły. Wywodziła się z zamożnej, szlacheckiej rodziny, sygnującej się herbem Pniejnia.

Jesienią 1889 roku Leonida poślubia starszego od siebie - o jedenaście lat - Romana Obryckiego, urodzonego w Kossakach - Ponikly Stok, na ziemi wiskiej, guberni łomżyńskiej, który jest wykształconym szlachcicem herbu Prus. Roman w latach 1886 -1894 jest ławnikiem, - w gminach Bożejewo i Drozdowa - reprezentującym interesy mieszkańców okolicznych wsi.

Roman zawiaduje - wiodącym w regionie - dużym gospodarstwem rolnym, przynoszącym mu znamienite dochody. Daje mu to możliwość wzniesienia wystawnego dworku - w latach 1880-tych, w którym później przyszło na świat wiele następnych pokoleń rodziny Obryckich.. 

Roman i Leonida Obryccy mieli ze sobą sześcioro dzieci:

Pierwszy rodzi się Franciszek Ksawery , w 1890 roku /umiera w 1893 roku mając 2 lata/.

Druga jest Amelia, urodzona w 1892 roku.

Trzecia jest Aniela, urodzona w 1894 roku /umiera po dwóch miesiącach od urodzenia/,

Czwartym dzieckiem jest nasz dziadek - Jan-Błażej, urodzony w 1894 roku.

Piątym dzieckiem była Jadwiga, urodzona w 1896 roku.

Ostatnim - szóstym - córka Stefania, urodzona w 1897 roku /umiera mając 6 lat w 1903 roku/.

Kopia oryginału aktu urodzenia Franciszka Ksawerego Obryckiego.

Kopia oryginału aktu urodzenia Amelii Obryckiej, urodzonej w 1892 roku .

Kopia oryginału aktu zgonu Amelii Obryckiej zmarłej w 1894 roku.

Kopia oryginału aktu urodzenia Jana Błażeja Obryckiego, urodzonego w 1894 roku .

Kopia oryginału aktu urodzenia Jadwigi Obryckiej, urodzonej w 1896 roku .

Niestety nie wszystko układa się po myśli Obryckich. W 1893 roku umiera 3-letni Franciszek Ksawery a w roku 1894 także 2-letnia córka Amelia. Oboje są ofiarami gruźlicy, która nadal nie opuszcza domu Obryckich.

We wrześniu 1899 roku - w wieku 41 lat - umiera Roman Obrycki a miesiąc później jego 30-letnia żona Leonida. Kiedy umierają ich osierocone dzieci mają tylko 2 lata /Stefania/, 3 lata /Jadwiga/ i pięć lat /Jan/.

W 1903 roku - cztery lata po śmierci Romana i Leonidy - umiera ich sześcioletnia córka Stefania.

Kopia oryginału aktu zgonu Leonidy Obryckiej /z d. Cwalina/ - żony zmarłego Romana Obryckiego - zmarłej 03 października 1899 r.

Romana i Leonidę Obryckich pochowano na parafialnym cmentarzu w Drozdowie , w powiecie łomżyńskim.